สำหรับค่ายอาสาครั้งนี้แพนได้งบสนับสนุนจากโครงการของ “Amazing ไทยเท่ Competition 2020” เป็นงานประกวดการนำเสนอวิถีท่องเที่ยวมุมมองใหม่ แพนผ่านเข้ารอบ Final จึงได้งบมาทำตรงนี้ แพนบอกตรงๆนะ เงิน 10,000 บาท กับการสร้างค่ายอาสา 3 วัน 2 คืน ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย บางทีแพนแค่นำเงินไปซื้อของแล้วแจกเด็กๆก็น่าจะจบแล้ว แต่มันมีความคิดนึงในหัว “ถ้าจะทำอะไรต้องทำให้สุด และทำให้เงินก้อนนี้คุ้มค่าที่สุดเช่นกัน ทั้งกับผู้รับและตัวผู้ให้เอง” แพนมีคนสมัครเข้ามาร่วมเป็นจิตอาสารวม 30 คน จึงใช้การเรี่ยไรเพิ่ม บางคนให้ 500 บางคน 100 แต่บริจาคเป็นสิ่งของ สี และอื่นๆทดแทน

Highlight ของค่ายเรา

• ล่องเรือชมป่าชายเลน
• จัดกิจกรรมนักเรียน แจกของรางวัล
• เลี้ยงอาหารกลางวันเด็กๆและคณะจิตอาสา
• เก็บขยะชายฝั่งปลูกป่าชายเลน
• ทาสีโต๊ะ เก้าอี้นักเรียน รวม 120 กว่าตัว
• วาดภาพผนังโรงเรียน 3 x 6 เมตร
• ซ่อมแซม BBL 2จุด
• ทำสวนเกษตรปลอดสารพิษ

Day 1 :

ล่องเรือชมป่าชายเลน

วันนี้เรานัดกัน เพื่อจะไปล่องเรือ 9.30น. จิตอาสาทยอยมาด้วยรถส่วนตัว บางคนไม่มีรถมา แพนโชคดีได้รับการสนับสนุนจากบริษัทรถเช่า AVIS ให้ยืมรถมาขับเพื่อรับกลุ่มจิตอาสาที่ไม่มีรถส่วนตัว ก็สบายไปไม่ต้องวุ่นวายหารถเพิ่ม

อาจจะได้รับรถสายไปนิดเพราะจุดรับรถเปิด 8 โมง เมื่อเปิดทำการปุ๊บ พนักก็รีบจัดแจงรถมาให้อย่างรวดเร็ว และเนื่องจากวันหยุดยาว รถติดกว่าปกติ ทุกคนกว่าจะถึง เริ่มกิจกรรมล่องเรือก็ 10.30น. แล้ว แอบเฟลนิดหน่อยเพราะน้ำลงเยอะมาก

เรือล่องไปในหมู่บ้านปะมงได้ไม่ไกลนัก แต่ไม่เป็นไร ป่าชายเลนช่วงน้ำลดจะมีบรรดา ปลาตีน ปูก้ามม่วง ปูก้ามดาบ สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำต่างๆ ขึ้นมาให้เห็นเยอะพอควร

เราใช้เวลาล่องเรือครึ่งชั่วโมง กลับมาที่โรงเรียนเพื่อเตรียมทำกิจกรรมกับเด็กๆ ระหว่างนั้นก็มีกลุ่มจิตอาสาใจบุญติดต่อแพนมาเพื่อจะเลี้ยงอาหารกลางวันเด็กๆ มีของคาว ของหวาน เยอะแยะมากเลยค่ะ ตรงนี้ต้องขอบคุณพี่โอ๋พาครอบครัวมาทำอาหารเลี้ยงและยังบริจาคซื้อถุงขยะดำมาให้ใช้สำหรับเก็บขยะชายฝั่งอีก และอีกครอบครัวคือ คุณหนึ่ง จิตอาสาที่มากับเราค่ะพาคุณแม่มาทำอาหารเลี้ยงถึง 2 มื้อด้วยกัน

เข้ากิจกรรมเด็กๆ

เนื่องจากเราได้เงินทุนสนับสนุน​มา แพนแบ่งเงินจำนวน​ 5000​ กว่าบาท เพื่อนำมาซื้อของรางวัลแจกเด็ก​ พยายาม​หาร้านขายส่งเพื่อให้ได้ของที่ดีและประหยัดทุน​ เราจะได้ซื้อของจำนวนเยอะขึ้น​ ประกอบกับเพื่อนๆรอบข้างบริจาคตุ๊กตา​ ของแจกมาเพิ่ม​ บางคนก็บริจาค​เป็นเงินให้มาซื้อของ​ ทำให้เรามีของขวัญ​มาให้เด็กๆเยอะพอสมควร

เนื่องจากวันที่แพนไปตรงกับโรงเรียนหยุด​ ผอ.เล่าว่าเด็กๆจะมาได้ไม่ครบเพราะส่วนใหญ่​ต้องช่วยพ่อแม่ทำงานวันหยุด​ ปกติทั้งโรงเรียนมี 50 กว่าคน วันนี้มา 15 คน  แพนก็เข้าใจ​ ทางทีมเก็บของบางส่วนไว้สำหรับ​เด็กที่ไม่ได้มา​ ส่วนคนที่มาก็ได้เล่นกิจกรรม​แจกของกันสนุกสนาน

มีการจับคู่กับพี่จิตอาสาเป็นบัดดี้กัน​ แพนได้เห็​นไอของความสุข​จากตัวน้องๆและจากพี่จิตอาสา บางที​ก็อดจะอมยิ้มตามไม่ได้ จริงๆนะ

เก็บขยะ​ชายฝั่ง​ ปลูก​ป่าชายเลน​
หลังจากจบกิจกรรม ​เราเบรคทานอาหารกัน พอเริ่มย่อย​ ก็เริ่มลุย!​
แรกเริ่มที่แพนมาสำรวจโรงเรียน​ก่อนจะนำค่ายมาจัดที่นี่​ แพนเดินไปยังป่าชายเลนหลังโรงเรียน​ บอกได้คำเดียว​เลยว่าช็อกมากกกกก​ โหววว​ ขยะหรือนี่! ครูที่พาเดินเล่าว่า​ ที่ตรงนี้เมื่อน้ำขึ้นขยะจากข้างนอกจะถูกซัดเข้ามาด้านใน​ สุมกันจนเยอะขนาดนี้​ แพนเลยรีบจดในลิสต์​รายการที่จะทำเลยค่ะว่าเราต้องช่วยกันเก็บทิ้งแล้วแหละ

แม้วันนี้​เราจะเก็บทิ้งกันได้จำนวนนึง​ แต่ก็ต้องยอมรับนะคะว่า​ตราบใดที่มนุษย์​ยังไม่เลิกมักง่ายทิ้งขยะลงทะเล​ ยังไงซะพื้นที่ตรงนี้ก็ยังคงจะมีขยะล็อตใหม่เข้ามาอีกเรื่อยๆ​ ทามมมมจายยยย

แพนแบ่งคน​ 2​ กลุ่ม​ แยกไปเก็บขยะและไปปลูกป่า​ มีเด็กๆและคณะครูคอยช่วย ทั้งเก็บขยะ​ ทั้งปลูกต้นโกงกาง

เมื่อทุกคนร่วมด้วยช่วยกัน ไม่นานภารกิจ​วันนี้ก็เสร็จ​สิ้น​ ทุกคนโชกชุ่ม​ไปด้วยเหงื่อและเนื้อตัวเหนอะหนะจากทั้งฝนและเหงื่อน ปนๆกันไป

ปลูกป่าเสร็จ แพนกิจกรรม​กวนๆให้ทุกคนได้ลงเล่นโคลน​ เละเทะกันไปวันนี้​ ฮร่าาาาา และกลาย​เป็นคำถามค้างคาใจหลายๆคนว่า จะให้ลงไปเละโคลนทำไม​?

อาบน้ำ แต่งตัวกันเสร็จแพนและทีมจิตอาสาบางส่วนก็ได้เดินไปยังดอนหอยหลอด ซึ่งอยู่ใกล้กับโรงเรียน ซื้ออาหารมานั่งทานด้วยกัน ดูวิวทะเลไปด้วย เมาท์มอยไปด้วย แหะๆ

Day 2 :

งานทาสีโต๊ะ​ เก้าอี้​ จำนวน​ 120 กว่าตัว

วันนี้ตื่นเช้าหน่อย​ เราสั่งข้าวจากร้านอาหารแถวนั้นให้มาส่งเพราะอยากเพิ่มรายได้​ให้ชาวบ้าน​ แพนนัดรวมเพื่อทำงาน​ 9​ โมง​ แต่แพนและทีมจัดงานก็เริ่มลงมือทำงานกันตั้งแต่​ 8​ โมงแล้ว​ เมื่อจิตอาสาคนอื่นๆเห็นเลยทยอยมาช่วยงานตามๆกัน​
เรียกว่าเป็นงานที่ดูง่ายๆ​ แต่เหนื่อย​สุดๆไปเลย​ เพราะอะไรรู้มั้ยคะ​ เราต้องเริ่มจากการขัดสีเดิมออก​ให้ได้ประมาณ​นึง​ ทาสีใหม่ทับ​ จังหวะผสมสีนี่แหละ​ เมาทินเนอร์​กันเชียว

บอกตรงๆนะคะเราก็สงสาร​บางคนมึนๆ​ จนต้องพักซักนิดถึงทำต่อ​ แต่ยอมใจมาก​ สปิริต​สุดๆ​ก้มๆ​ เงยๆ​ ทำกัน ปวดหลังแน่นอน​ เดิมทีแพนคุย​กับผอ.​บอกทาแค่หน้าโต๊ะพอ​

ทาหน้าโต๊ะ​เสร็จ​ช่วงบ่ายกว่าๆ​ ทีมจิตอาสาที่ทาโต๊ะ​เดินมาถามแพนต้องทาขาโต๊ะ​ด้วยมั้ย​ แพนมองกลับไปยังโต๊ะ​ เก้าอี้​ ที่วางทั่วสนาม​ สีสันสวยงาม​ แต่แอบขัดใจกับขาโต๊ะ​ที่ยังดูเก่าอยู่​ รู้สึก​ว่าทำไรแล้วควรทำให้สุดปะ แพนบอกทาขาโต๊ะ​ด้วย​ จังหวะนี้แพนเห็นความเหนื่อยล้าของคนที่ถาม​ แต่แพนยังไม่ได้พูดอธิบายอะไร​

วาดภาพผนังโรงเรียน

อีก​หนึ่งงานของค่ายนี้คือการละเลงผนังโรงเรียน​ แพนได้เพื่อนที่เรียนเพาะช่างด้วยกัน​ สละเวลามาช่วย​​ร่างดินสอ​ และมีน้องจิตอาสาอีกคนที่ไม่ได้เรียนศิลปะมาเลยแต่​โคตรได้ใจเลยค่ะ​ พยายาม​ทำ​ พยายามวาดให้ออกมาดีที่สุด​ ใช้เวลาสักพักก็เริ่มเป็นรูปร่าง​ เลยได้เกณฑ์​คนมาช่วยลงสี​

เริ่มแรกงานยังดูไม่เข้าที่​ น้องๆกลัวจะเละ​ แพนบอกทำไปเลย​ ลุย! จนหมดวันเราได้งานประมาณ​ 40% แต่สิ่งที่แพนทำได้ ณ ตอนนั้นคือพูดให้กำลังใจคนที่ทำด้วยกัน​ “วันนี้​งานเราทำได้เยอะเลยเนาะ​ พรุ่งนี้​น่าจะแปปเดียว​เสร็จ​” ^.^

คุยกันภาษาใจๆ

จนเย็น​เราให้ตัวแทนออกไปซื้อของกินมานั่งกินรวมกัน​ มื้อนี้เราหารเฉลี่ยช่วยกันออก​ เป็นคืนสุดท้ายที่เราจะได้อยู่ค่ายนี้​ แพนคุยเปิดใจกับจิตอาสาทุกคน​

– มีคำถามว่า​ทำไม​ต้องทาขาโต๊ะ​ ไม่เอาเวลาไปทำอย่างอื่น​ ฮร่าาาา​
อย่างที่แพนบอกถ้าจะทำอะไรต้องทำให้สุด​ แพนให้คำเปรียบเทียบ​กับน้องที่ถามไปว่า​ เหมือน​เราวาดรูปด้วยดินสอ​ จริงๆมันก็สวยแล้ว​ แต่พอลงสีงานมันดูสมบูรณ์​ขึ้นไง
– ต่อด้วยคำถามอีกว่าค่ายนี้มีกฎอะไร​บ้าง​
แพนรู้สึกสะดุด​กับคำถามนี้มากเลยนะ​ จนตอนนี้ก็ยังถามตัวเองอยู่ว่าทำไมเราไม่ตั้งกฎอะไรเลย​ ถ้าแพนจะตอบอะไรได้​ คงเพราะแพนไม่ชอบการมีกฎและทำไมแพนจะต้องตั้งมันขึ้นมาด้วย​ ถ้าสิ่งที่แพนทำ​อยู่​นี้​ ทำให้หลายคนรู้หน้าที่ตัวเอง​ งานดำเนินไปได้อย่างดี​ เราต้องมีกฎด้วยหรือ

และคำถามอื่นๆ​ เราได้เปิดใจ​ เปิดอกคุยกัน​ แพนว่าเสน่ห์​อีกอย่างของการที่แพนจัดค่ายไปไหนก็ตาม​ มันคือการที่เราได้มิตรภาพ​ที่ดี​ ได้รู้จักมุมมอง​จากคนที่เพิ่งเจอหน้านี่แหละ​ ประสบการณ์​ชีวิต​!

Day 3 :

เก็บรายละเอียดงานที่ทำ
แอบใจหายเหมือน​กันนะคะ​ วันสุดท้าย​แล้ว​ วันนี้เราต้องเก็บงานทั้งหมด​ ทีมทาสีโต๊ะ​ก็เติมสีนิดหน่อย​

ทีมวาดรูปก็ทำต่อไป​ วันนี้แพนเริ่มงานเร็วขึ้นเพราะกลัวผนังไม่เสร็จ​ จังหวะโต๊ะ​ เก้าอี้​ เรียบร้อยแล้ว คนเลยมาช่วยเยอะ​

พอหลายเริ่มอย่างลงตัว ทีมจิตอาสาทุกคนขยันขันแข็งกันมาก เวลายังพอมี ​ เราก็ได้งานเพิ่มค่ะ​ ทาสีล้อจักรยานที่มันดูเก่ามาก​ และซ่อมแซม​ BBL​ ที่สึกหรอ​

จวบจนงานทุกอย่างเสร็จ​สมบูรณ์​ภายในเวลาบ่าย​ 3​ โมง​ ปรบมือดังๆให้จิตอาสาทุกคนเลยค่า งานไวมาก และยังออกมาดูดีด้วยนะเนี่ย ฮร่า

มีอีกทีมที่แพนไม่พูดถึงไม่ได้เลย​ ทีมเจ๊น้ำ​จิตอาสาที่เคยไปทำงานค่ายด้วยกัน​ พาคนมาช่วยสร้างแปลงเกษตร​เพื่อการเรียนรู้​
ทีมงานที่โคตรขยัน​ ทนแดด ทนร้อนมาก​ ทั้งผสมดิน​ พรวนดิน​ ปลูกพืช​ และยังมีไอเดียเพิ่มด้วยการทำ​ BBL​ ที่กระถางอีก​

เรียกได้ว่าเป็นอีกหนึ่งความช่วยเหลือ​ที่สร้างสิ่งดีๆให้โรงเรียนและเด็กๆเพิ่มขึ้นนะเนี่ย ขอบคุณค้าบบบบ

ตอนจบของบันทึก ทำดีก่อนตาย ค่ายอาสาพัฒนา รร. บ้านฉู่ฉี่
ถ้า​จะให้แพนเขียนบทความสาธยาย​ความรู้สึกและเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น​ ใน​ 2​ วัน​ 3​ คืนนี้​ แพนว่า​แพนคงได้พิมพ์จนกินที่หน้าเว็บไซต์​ไปเยอะแน่​ ฮร่าาาา​
ก่อนกลับบ้าน​แพนได้สรุปงานและชี้แจงค่าใช้จ่ายทั้งหมด​ เราได้รับเงินสนับสนุน​จาก​โครงการมา รวมกับเงินบริจาค​จากผู้ใจบุญ​อื่นๆ​ ประมาณ​ 2​ หมื่นกว่าบาท เสียค่าสี​ อุปกรณ์​ทำงาน​ และของรางวัลแจกเด็กๆ หมื่นนิดๆ สุดท้ายเงินเหลืออีก​ 7​ พันกว่าบาท

ความประทับใจ​ช็อตสุดท้าย​ แพนถามทุกคน จะให้แพนเฉลี่ยเงินคืนหรือให้มอบส่วนนี้แก่โรงเรียน​….. ไม่มีใครอยากได้คืนค่ะ​ และผอ.​เองก็ไม่กล้า​รับไว้​ ความตื้นตัน​ที่เราได้รับจากทั้งสองฝ่าย​ ผู้ให้ก็พร้อมจะให้สุดใจ​ ผู้รับเองก็อิ่มใจที่ได้รับจนล้น​

คล้อยหลังไปแพนเห็นผอ.ปาดน้ำตา​ พร้อมเล่าถึงเรื่องราวที่เคยติดต่อคนมาวาดผนัง​ ราคาสูงมาก​ วันนี้ได้รับแล้ว​ แถมให้เด็กนักเรียน มีโต๊ะ เก้าอี้ตัวใหม่ มีแปลงเกษตรได้เรียนรู้ มีมุม  BBL เสริมการเรียนรู้ มีผนังการ์ตูน มีความประทับใจหลายอย่าง……. ฮั่นแน่! แพนแอบเห็นจิตอาสาบางคนก็น้ำตาคลอเหมือนกัน​นะ​ >.<

ส่งท้ายอีกหน่อย​……………….

คงมีคำถามคาใจเหล่าจิตอาสาหลายท่านว่า ค่ายนี้ทำไมดูชิลจัง ดูไม่มีแพลน ไม่เข้มงวด ไม่มีกฎเกณฑ์ แพนบอกให้นะคะว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นแพลนของแพนทั้งหมด ไม่มีสิ่งไหนที่แพนทำโดยไร้เหตุผล แพนทำค่ายไม่อยากให้ใครต้องมาเครียด เรามาด้วยใจควรต้องได้รับความสบายใจกลับไป และที่แพนให้ทุกคนลงเละโคลนทำไมในวันแรกหลังปลูกป่าเสร็จ​ แพนตอบแบบจริงๆ​จัง​ๆเลยนะ​ ไม่ได้จะแกล้งหรอกค่ะ​ แค่ลองใจ​ อยากรู้ว่าคนที่เพิ่งเจอกันอย่างๆเราๆเนี่ย​ จะเชื่อใจแพนมั้ย​ จะพร้อมเละ​ พร้อมเลอะ​ พร้อมลุย​ไปด้วยกันแค่ไหน​ เมื่อจบค่าย ​แพนได้รู้แล้วค่ะว่าทุกคนคือ​ “เดอะทีม”

แพนจะเรียกสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด​ในค่ายนี้ว่า​ “ความรู้สึก​พิเศษ​”

บทความ : FB page ไปก่อนตาย I’m Traveler https://www.facebook.com/Paikontay/

Cr. ภาพและวีดีโอจากจิตอาสาทุกคน (แพนไม่ปรับแต่งภาพ เพราะอยากให้เห็นความจริงในทุกฉาก จากมุมมองของจิตอาสาทุกคน)

Cr. ตัดต่อวีดีโอ นิรุช คงสมจิตต์